පැණි හැලෙන රිවි කිරණ
අරුණ සමගින් පැමිණ
වැඩ මුරය නිමාවෙන්
නික්ම යන සඳවතිට
ආල පෑ හැටි දුටිමි...
වීසි දැල මත නිදා
විසිපතව තටු විදා
ආකාස අරක් ගත්
පිළිහුඩුවි ඇස ගැටුණු
මින් රැළක නාම්බෙක්
මුසපත්ව ප්‍රේමයෙන්
ප්‍රීතියෙන් සිවුරුහන්
හා ආල ඇසි පියන්
ගැසී රැඩිකල් සිතින්...
අතින් ගත් කෑනයක්
කුණු වැකුණු වතින් උව
ලයිමෙ වැසිකිළිය ළඟ
නිදිමතින් කබ කඩන
සීතලෙන් හෙමබත්ව
"සඳවතී" දිටු "විමලෙ"
හංගගත් "තෝඩු දෙක"
ඈ අතම රන්දවා
සිනාසී දුර ඇදෙයි
දුම්බටය බොනු පිණිස
හීල් බත එපා වී...
~සුකී..(sha)~~
No comments:
Post a Comment